φθινοπωρινό ρείκι
Το φθινοπωρινό ή κόκκινο ρείκι είναι φυτό που το συναντά κανείς σε όλη την Ελλάδα, ηπειρωτική ή νησιώτικη. Είναι γνωστό με πολλά κοινά ονόματα όπως κλαδί, πυρένι ,σουσούρα, τσάρο, έρικας, τσαλί, χαμόρεικο κ.α. Το επιστημονικό του όνομα είναι Erica verticilata ή Erica multipolyflora που μεταφρασμένα σημαίνουν ερείκη η σπονδυλωτή και ερείκη η πολυανθής. Βρίσκεται σε όλα τα υψόμετρα και τις πλαγιές που καλύπτονται από θαμνώδη δασική βλάστηση, όπου συνυπάρχει με κουμαριές, λαδανιές, σμυρνιές, πουρνάρια, ανοιξιάτικα ρείκια, σχίνους κ.λ.π. Το φθινόπωρο όταν είναι ανθισμένο, ολόκληρη η περιοχή χρωματίζεται από τα πολυάριθμα κόκκινα – μοβ λουλούδια τους και τότε εύκολα ξεχωρίζει από τους άλλους θάμνους και κυρίως από το ανοιξιάτικο ρείκι (Erica arborea) με το οποίο έχει πολλές βοτανικές ομοιότητες, αφού ανήκουν στο ίδιο γένος.. Προσφέρει άφθονο νέκταρ και γύρη στις μέλισσες και κατατάσσεται ιδίως το φθινοπωρινό ρείκι ή σουσούρα, πρώτο στις προτιμήσεις των μελισσοκόμων κυρίως για τους παρακάτω λόγους. Η μεγάλη έκταση που καταλαμβάνει. Η μεγάλη ποσότητα και υψηλής βιολογικής αξίας γύρη που προσφέρει στις μέλισσες. Αρκετές ποσότητες νέκταρος, ιδίως από το μέσο της ανθοφορίας και μετά. Η εποχή που ανθίζει το φθινοπωρινό ρείκι είναι κρίσιμη για τη μελισσοκομία. Πλησιάζει ο χειμώνας, τα μελίσσια πρέπει να ανανεώσουν τον πληθυσμό τους για το ξεχειμώνιασμα, οι ανθοφορίες σπανίζουν και μια επιτυχημένη ανθοφορία ρεικιού είναι ότι καλύτερο...
Κουμαριά (Arbutus Unedo)
Ανήκει στην οικογένεια των Ερεικοειδών (Ericaceae) και είναι αειθαλής θάμνος ύψους 2-3 μ. ή σπανιότερα μικρό δέντρο. Είναι ένα από τα κοινότερα είδη των μεσογειακών θαμνώνων. Είναι μεσογειακό είδος, διαδεδομένο σε παράκτιες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και νησιά.
Έχει φύλλα επιμήκη λογχοειδή ή ελλειψοειδή, μήκους έως 10εκ., με οδοντωτές παρυφές. Τα άνθη έχουν συμπέταλη λευκή στεφάνη μήκους περίπου 1 εκ. και κρέμονται.
Οι καρποί (κούμαρα) είναι δρύπη με κονδυλώματα, σφαιρικοί, διαμέτρου 1,5-2 εκ., σαρκώδη με μικρές κωνικές προεξοχές, αρχικά κίτρινοι και αργότερα κόκκινοι. Οι καρποί είναι εδώδιμοι και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή εξαιρετικού τσίπουρου. Η συγκομιδή του όμως είναι επίπονη και έτσι το ποτό σπανίζει πλέον. Είναι και η αγαπημένη τροφή του αγριογούρουνου, που πέφτει «με τα μούτρα» στο φαΐ και εκεί το πετυχαίνουν συνήθως οι παγάνες.
Τα πεντανόστιμα κούμαρα είναι αγαπημένο φρούτο στη περιοχή της Μάνης και σε όσους γνωρίζουν ότι τρώγονται. Το εντυπωσιακό σχήμα και χρώμα των κλαριών με καρπούς, συνήθως καταλήγουν ως διακοσμητικό στοιχείο σε κάποιο βάζο.
Δεντρολίβανο-Ροσμαρίνος ο φαρμακευτικός-Rosmarinus Officinalis
Φυτό θαμνώδες πολυετές, φρυγανώδες και αειθαλές. Τα κλαδιά του είναι ξυλώδη στη βάση και τρυφερά στις κορυφές. Τα φύλλα του είναι πυκνά, άμισχα, γραμμωτά σαν βελόνες έλατου. Τα άνθη του βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων και είναι σε ανοιχτό γαλάζιο χρώμα και σπάνια λευκό. Το φυτό το βρίσκουμε σε όλη την Ελλάδα σαν καλλιεργούμενο στους κήπους και σε πάρκα. Υπάρχει και αυτοφυές σε ορεινές περιοχές συνήθως στην Πελοπόννησο, την Εύβοια και τα νησιά. Ανθίζει άνοιξη - καλοκαίρι. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι είναι τονωτικό του εγκεφάλου. Οι νεαροί σπουδαστές συνήθιζαν να φορούν γιρλάντες από δεντρολίβανο στον λαιμό ή να πλέκουν κλαδιά στα μαλλιά τους όταν είχαν εξετάσεις για να διεγείρουν τη μνήμη τους. Το δεντρολίβανο είναι ένα από τα φυτά που χρησιμοποιεί η εκκλησία μας στους αγιασμούς. Είναι πολύ διαδεδομένο σαν συστατικό της ελληνικής κουζίνας. Το δεντρολίβανο χρησιμοποιείται στην κηπουρική, την αρωματοποιία, την μαγειρική, την ζαχαροπλαστική και σαν θεραπευτικό υλικό.
Η χρήση του είναι εσωτερική και εξωτερική.
Εσωτερική: το ρόφημα καταπραΰνει τους σπασμούς της κοιλιάς, και είναι αντιδιαβητικό και κατά του άσθματος. Το κρασί είναι τονωτικό για την καρδιά και την όραση.
Τρόπος παρασκευής ροφήματος
Αφέψημα: βράζουμε άνθη και φύλλα δεντρολίβανου μια κουταλιά του γλυκού σε ένα φλιτζάνι νερό και πίνουνε 2 φορές την ημέρα.
Τρόπος παρασκευής κρασιού
Βάζουμε σε ένα μπουκάλι λευκό κρασί μερικά κλωνάρια δεντρολίβανου και τα αφήνουμε για αρκετές μέρες. Πίνουμε 1 ποτήρι την ημέρα.
Εξωτερική: Αντισηπτικό για πληγές. Ρίχνουμε επάνω στην πληγή σκόνη από τριμμένα φύλλα δεντρολίβανου. Μπάνιο σε αφέψημα δεντρολίβανου καταπραΰνει τους ρευματισμούς. Επίσης σε συνδυασμό με άλλα βότανα είναι αποτελεσματικό κατά της τριχόπτωσης.
Κισσός
Ο κισσός είναι γένος φυτών της οικογένειας Αραλιίδες (Araliacae) και ανήκει στην τάξη των σκιαδανθών (Umbelliflorae). Το γένος χέδερα (Hedera) περιλαμβάνει 2, ή σύμφωνα με άλλη ταξινόμηση, 5 ή 6 είδη, ιθαγενή της Βόρειας Αφρικής, των Καναρίων νήσων , της Ευρώπης και της Ασίας. Το γνωστότερο στην Ελλάδα είναι το καλλιεργούμενο αλλά και αυτοφυές Χέδερα η έλιξ (Hedera helix), κοινά κισσός.
Μπορεί να αναπτυχθεί σε μεγάλο εύρος περιβαλλοντικών συνθηκών, όμως αναπτύσσεται καλύτερα σε ημισκιαζόμενες και σκιασμένες θέσεις, σε μέτρια υγρά, καλά στραγγιζόμενα, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη.Φυτεύονται για να αναρριχηθούν σε πέργολες, φράχτες και τοίχους
Είναι αειθαλής θάμνος, μακρόβιος, αναρριχώμενος ή έρπων και σπάνια δενδρύλλιο. Τα φύλλα του είναι τοποθετημένα εναλλάξ, με μακρύ μίσχο, ωοειδή, τριγωνικά, ρομβοειδή και καρδιόσχημα. Συχνά εμφανίζουν το φαινόμενο της ετεροφυλλίας. Αυτό σημαίνει ότι πάνω στο ίδιο φυτό υπάρχουν φύλλα με διαφορετικό σχήμα (ρομβοειδή και τρίλοβα ή πεντάλοβα). Ο αναρριχώμενος κισσός δημιουργεί μικρές εναέριες ρίζες (τις λεγόμενες απτικές ρίζες) , που συντελούν στη συγκράτηση του φυτού κατά την αναρρίχηση σε διάφορα υποστηρίγματα.
Τα άνθη του είναι διγενή με 5 σέπαλα, 5 πέταλα, 5 στήμονες και πεντάχωρη ωοθήκη. Είναι διαταγμένα σε σφαιρικά σκιάδια, που μπορεί να είναι απλά ή να ενώνονται σε σύνθετες ταξιανθίες. Τα άνθη του δίνουν γύρη μέτριας αξίας και μέλι λευκό αρωματικό [2] που κρυσταλλώνει γρήγορα. Ο καρπός είναι ράγα, συνήθως μελανού χρώματος, με 2-5 σπέρματα.
Κυκλάμινο
Βαμβακίτσα
