ΜΟΥΣΜΟΥΛΙΑ

Αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό η μουσμουλιά ανήκει στην τάξη ροδώδη και στην οικογένεια ροδίδες και η επιστημονική της ονομασία είναι εριοβοτρύα η Ιαπωνική.
Θεωρείται από τα πλέον αρχαία φυτά με καταγωγή από την Ιαπωνία και την Κίνα. Σήμερα καλλιεργείται για το νόστιμο κίτρινο καρπό της το μούσμουλο, αλλά και σαν καλλωπιστικό για το πλούσιο της φύλλωμα.
Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 8 μέτρα και ο κορμός του είναι σχεδόν ευθύγραμμος. Τα φύλλα του είναι μεγάλα και δερματώδη, σκληρά πράσινα στο πάνω μέρος και ελαφριά πράσινα χνουδωτά στο κάτω φτάνουν δε στο μήκος τα 25 εκατοστά.
Τα άνθη της μουσμουλιάς είναι λευκοκίτρινα με ευχάριστη οσμή πικραμύγδαλου και σχηματίζουν βότρυς με πυκνό χνούδι. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά και το φυτό αναπτύσσεται εύκολα, αλλά και με εμβολιασμό των συγγενικών δέντρων της κυδωνιάς και της μεσπιλιάς.
Το δέντρο ανθίζει από το Σεπτέμβριο ως το Δεκέμβριο και δίνει ώριμους καρπούς από τον Απρίλιο ως το Μάιο. Η καρποφορία του δέντρου αρχίζει από τον 6ο – 7ο χρόνο της ζωής του , ενώ σε πλήρη καρποφορία είναι μετά τον 12ο χρόνο. Η μουσμουλιά είναι ανθεκτική στο ψύχος και στη ζέστη.
Στην Ελλάδα η μουσμουλιά καλλιεργείται μαζί με άλλα δέντρα και σπάνια συστηματικά. Μεγαλύτερες καλλιέργειες έχουμε στην Κορινθία, Στερεά Ελλάδα, Αχαΐα, Κέρκυρα και Κρήτη.