ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΛΕΝΤΗΣΟΥΜΕ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ένα ελληνικό έθιμο μ’ έναν εικονικό ποιμενικό γάμο τελείται στη Θήβα εδώ και πάνω από 150 χρόνια. Ένα από τα πιο ζωντανά προχριστιανικά κατάλοιπα των αρχαίων ελληνικών ομαδικών τελετουργιών.
Στην αρχή της άνοιξης, εποχή βλάστησης, γονιμότητας και ανανέωσης της φύσης γίνονταν τέτοιες τελετές, όπου κυριαρχούσαν φαλλικά και σκωπτικά τραγούδια, πυρρίχιοι χοροί, οινοποσίες, αστεία πειράγματα, άσεμνες χειρονομίες, αναπαραστάσεις του θανάτου και της ανάστασης.
Παρόμοιες τελετές έκαναν και οι βλάχοι για να βλαστήσει η γη και να βοσκήσουν τα κοπάδια τους.
Το έθιμο αυτό διατηρήθηκε μέσα στους αιώνες από τους βλάχους (τσοπάνηδες) των ορεινών περιοχών της κεντρικής και δυτικής Ελλάδας. Από κει μεταφέρθηκε στη νότια Ελλάδα γύρω στα 1830.
Το έθιμο αυτό ρίζωσε και βρήκε γόνιμο έδαφος στη Θήβα.
Με αφορμή αυτό το έθιμο στήνεται στη Θήβα μια μεγάλη γιορτή γλεντιού και διασκέδασης. Από την Κυριακή της Τυροφάγου οι καπεταναίοι συγκεντρώνουν τα παλικάρια της παρέας τους. Μπροστά πηγαίνουν οι γραφικοί Πανούσηδες.
Στους δρόμους και στην κεντρική πλατεία στήνονται χοροί που συνεχίζονται ως το <<σκάρο>>, το πρωί της Καθαρής Δευτέρας. Στις 8 π.μ. γίνεται το άναμμα της φωτιάς και ψήνεται προπύρα(πίτα). Οι παρέες χορεύουν χορούς γύρω από τη φωτιά(πυρρίχιοι).
Το μεσημέρι όλες οι παρέες συγκεντρώνονται στην Αγία Τριάδα και ετοιμάζουν την γαμήλια πομπή. Στις τρεις το απομεσήμερο γίνεται το ξεκίνημα. Τα φλάμπουρα μπροστά, οι συμπέθεροι καβάλα στα γαϊδουριά τους, οι καπεταναίοι με τις παρέες τους, οι σούστες με τα <<προικιά>>, οι άμαξες με τις συμπεθέρες, οι προξενητάδες και φυσικά ο γαμπρός και η νύφη.
Οι πίπιζες, τα νταούλια και οι κουμπάρες δημιουργούν ένα πανδαιμόνιο. Όλοι κατευθύνονται τραγουδώντας και χορεύοντας στα κονάκια των συμπεθέρων. Εκεί θα γίνει η σκωπτική στιχομυθία των συμπεθέρων – βλάχων που θα καταλήξει σε γενικό ξεφάντωμα.
Το κέφι και ο χορός θα σκορπιστεί σε όλους: στους βλάχους, στους πολίτες, στους ξένους και θα κρατήσει ως τα μεσάνυχτα.
Τελευταίος χορεύεται ο χορός του πεθαμένου παλικαριού που ανασταίνεται και συμβολίζει την ανανέωση της φύσης και της ζωής.
Έτσι τελειώνει η γιορτή του Βλάχικου Γάμου που κάθε χρόνο τη ζουν και τη χαίρονται όσοι βρεθούν στη Θήβα.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΘΗΒΑΙΩΝ