Χθες πήγα να ρίξω τα τρυγημένα τελάρα του πεύκου στα μελισσάκια που έχω στην Θήβα. Επειδή βιαζόμουνα πήγα μεσημέρι . Μόλις άνοιξα ένα πάτωμα να πάρω τελάρα άρχισε ένα βουητό στο οποίο δεν έδωσα την σημασία που έπρεπε , με αποτέλεσμα να αρχίσει μια λεηλασία χωρίς προηγούμενο. Μέλισσες ερχόντουσαν από παντού . Έριχνα καπνό , έριχνα ξύδι ,τσίπουρο αλλά τίποτα . Τελικά περιόρισα τις εισόδους ίσα – ίσα να περνάνε 2-3 μέλισσες . Έξω από τις κυψέλες δινόντουσαν μάχες σώμα με σώμα. Άλλες έψαχναν να βρούνε μια χαραμάδα να μπούνε μέσα για να λεηλατήσουν . Τελικά οι μάχες τερματίστηκαν με την δύση του ήλιου. Το πρωί κατά τις 6 πήγα και έκλεισα τις πόρτες μήπως και επαναλαμβάνονταν η λεηλασία . Κατά τις 11 πήγα να δω τι γίνεται , κάποιες προσπαθούσαν να μπουν από τα ανοίγματα με τις σίτες στα καπάκια . Έκλεισα τα ανοίγματα αυτά με χαρτί έριξα αρκετό ξύδι και πάλι . Το μεσημέρι τελικά τα πράγματα είχαν ηρέμηση και έτσι άνοιξα τις πόρτες. Βέβαια τα αποτελέσματα των μαχών θα φανούν σε 2-3 μέρες όταν θα ανοίξω για έλεγχο . Τελικά τα λάθη που κάνουμε στην φύση πληρώνονται
5 σχόλια:
Κάλλιο γαιδουρόδενε παρά γαιδουρογύρευε,λέει ο σοφός λαος.
Κάποτε και εγώ ,σχεδόν τα ίδια είχα πάθει.
ΕΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΠΑΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛ.. ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΛΑ
Όλοι , φαντάζομαι, την έχουμε "πατήσει", εδώ και αρκετά χρόνια ταίζω πάντα αργά το απόγευμα μέχρι προχθές που ήταν ωραίο πρωινό (και δεν είχα δουλειά) και είπα να ταίσω μερικά αδύνατα, μόλις άκουσα το βουιτό θυμήθηκα γιατί τάιζα πάντα σούρωπο......
αυτή η εποχή είναι λίγο περίεργη!!!
Βασιλη συμβαινει και στις καλυτερες οικογενειες.Δεν πειραζει....
Δημοσίευση σχολίου