Νέα χρονιά , νέες ελπίδες , νέες προσδοκίες , Ελπίζω φέτος να πραγματοποιηθούν μερικά από τα όνειρα μου. Κάθε χρόνο συνηθίσουμε με την οικογένειά μου να επισκεπτόμαστε την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Λάρισα και την επόμενη μέρα μια ημερήσια εκδρομή σε κάποιο χιονοδρομικό ( εγώ για καφέ και μόνο) της περιοχής , η απόφαση ομόφωνη ΚΑΙΜΚΤΣΑΛΑΝ . Μια και ο καιρός δεν μας έκανε φέτος το κέφι και δεν κάναμε λευκά Χριστούγεννα είπαμε να κάνουμε λευκή πρωτοχρονιά . 1ος σταθμός με διανυκτέρευση η Λάρισα η οποία είχε βάλει για μια ακόμη φορά τα καλά της .

Κατόπιν λόγο των Τεμπών η διαδρομή εγινε μέσο Κοζάνης ,Πτολεμαΐδας και να που φτάσαμε .


Στους πρόποδες του βουνού ένας παραδοσιακός οικισμός ο Άγιος Αθανάσιος , τύφλα να έχει η Αράχοβα .

Παντού πέτρα ,παντού στολισμένα επιμελώς , τα πάντα σου δημιουργούσαν μια ευχάριστη διάθεση . Εκεί ενοικίαση εξοπλισμού για snowboard ( είπαμε ! τα παιδιά όχι εγώ, μην γελάς ) και άρχισε η ανάβαση στο χιονισμένο βουνό . Λίγο πριν το χιονοδρομικό αναγκάστηκα να βάλω αλυσίδες για 500 μέτρα περίπου . Αν και πέσαμε σε χιονοθύελλα η διάθεσή μας δεν έπεσε .





Μετά από παραμονή 3 ωρών περίπου, αρχίσαμε την κατάβαση φυσικά αναζητώντας κάποια ταβέρνα της περιοχής για να φάμε κάτι . Μάταια τα πάντα είχαν κατακλειστεί από πεινασμένους χιονοδρόμους και μη .



Ρωτώντας μας συνέστησαν να πάμε στο χωρίο Ορμα στην ταβέρνα ΔΙΟΝΥΣΟΣ η σε κάποια άλλη εκεί . Το χωρίο υπέροχο , παραδοσιακό με όλη την έννοια της λέξης . Φυσικά οι ταβέρνες γεμάτες , αλλά με λίγη υπομονή βρήκαμε ένα τραπέζι . Η εξυπηρέτηση άριστη , οι δε τιμές καμία σχέση με αυτές που πληρώνουμε στην Αράχοβα (μας πιάνουν τον κ…..) τουλάχιστον 50% πιο κάτω . Δυστυχώς η μέρα τελείωνε και έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού για Θήβα . Πάντως αν και σύντομη η εκδρομή μου φόρτισε τις μπαταρίες μέχρι το επόμενο ταξιδάκι .